taureus

taureus
taureus, a, um (taurus), von Stieren (Rindern), Stier-, Rinds-, vincla, lederne Riemen, Lucr. 6, 1069: terga, Rindshäute, Verg. Aen. 9, 607; u. meton. = Handpauke, Ov. fast. 4, 342. – subst., taurea, ae, f., der Ochsenziemer, Iuven. 6, 492. Tert. ad mart. 5. Vulg. 2. Mach. 7, 1.

Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • TAUREUS — Neptuni epitheton, quoniam ei tauros immolabant, vel quia sit Deus maris, quod sonum emittit similem voci taurinae …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TAURIA — Graece Ταύρια, festum Neptuni, apud Hesychium in Ταύρια, qui Taurius dictus est, Suidae in Ταυρίδιον; exeo quod eidem prae aliis, ut et Apollini, taurorum sacra fierent, idque interdum ex oraculo, uti docet Pausan. in Phocicis. Vide in voce… …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”